سؤالات مشابه با سوال "تمکین یعنی چه؟" به شرح زیر می‌باشد:
تمکین یعنی چه؟ تمکین زن چیست؟ تمکین زوجه به چه صورت است؟ تمکین زن از مرد به چه نحو است؟
همان‌طور که در بخش‌های دیگر سایت به آن اشاره شد تمکین در زندگی زناشویی انجام وظایف جنسی متقابل بین زن و مرد و همچنین اطاعت زن از مرد در حدود عرف و قانون است . ازاین‌رو بیشترین مواردی که مورد اختلاف‌نظر در بحث تمکین است محل زندگی مشترک و دیگری اشتغال زن است که در این بخش به آن می‌پردازیم. لیکن قابل‌توجه است که در خصوص ترک منزل توسط زن نیز دعاوی زیادی در محاکم است که در بخش‌های دیگر سایت به‌تفصیل به آن اشاره‌شده است .
شغل زن
زن پس از قبول ازدواج، آزادی خود را تا حدی از دست می‌دهد. انجام تکالیف زناشویی مانع از آن است که زن بتواند آزادانه مانند زن بی‌شوهر به هر شغل مشروعی اشتغال ورزد. شوهر، چون ریاست خانواده را به عهده دارد، درراه مصلحت خانواده، با پاره‌ای شرایط مقرر در قانون، می‌تواند از حرفه و کار زن جلوگیری نماید. به‌موجب ماده ۱۱۱۷ قانون مدنی: «شوهر می‌تواند زن خود را از حرفه یا صنعتی که منافی مصالح خانوادگی یا حیثیات خود یا زن باشد منع کند». دربارهٔ اینکه آیا شغلی منافی مصالح خانوادگی یا حیثیات زن یا مرد است یا نه ضابطهٔ کلی نمی‌توان به دست داد. این امر برحسب زمان و مکان و وضع خانواده تفاوت می‌کند و تشخیص آن با عرف است. لذا طبق قانون «شوهر می‌تواند با تأیید دادگاه زن خود را از اشتغال به هر شغلی که منافی مصالح خانوادگی یا حیثیات خود یا زن باشد منع کند». و ماده ۱۴ آیین‌نامه قانون حمایت خانواده در تأیید و توضیح مادهٔ فوق چنین مقرر داشته: «کارفرما (اعم از حقوقی یا حقیقی) هنگامی می‌تواند به استناد ماده ۱۵ قانون حمایت خانواده به خدمت زن شوهردار که در استخدام اوست خاتمه دهد که دادگاه قبلاً به درخواست شوهر مبنی بر اینکه شغل زن منافی مصالح و حیثیات خانوادگی است رسیدگی کرده و نظر موافق داده باشد». بنابراین ماده، شوهر درصورتی‌که بخواهد از شغل زن جلوگیری کند، باید نخست به‌عنوان خواهان به دادگاه رجوع نماید و حکمی قطعی مبنی بر اینکه شغل زن با مصالح خانوادگی یا حیثیات خود یا زن منافات دارد به دست آورد و پس از ارائه چنین حکمی، می‌تواند از شغل زن جلوگیری کند و کارفرما در اجرای حکم مزبور مکلف است به خدمت زن خاتمه دهد.
تعیین مسکن
اختیار مسکن در حقوق ایران، اصولاً با مرد است. ماده ۱۱۱۴ قانون مدنی در این زمینه مقرر می‌دارد: «زن باید در منزلی که شوهر تعیین می‌کند سکنی نماید، مگر آنکه اختیار تعیین منزل به زن داده‌شده باشد». بنابراین، ممکن است، به‌موجب شرطی که ضمن عقد نکاح شده، یا به‌موجب قرارداد دیگر، اختیار تعیین مسکن به زن داده‌شده باشد. در این صورت مرد مکلف است در منزلی که زن تعیین می‌کند سکونت نماید. از اطلاق مادهٔ ۱۱۱۴ ق.م. چنین برمی‌آید که دادن اختیار تعیین مسکن به زن لازم نیست ضمن عقد نکاح باشد و ممکن است این اختیار بعد از عقد به‌موجب قرارداد مستقلی به زن داده شود. درصورتی‌که اختیار تعیین مسکن طبق توافق طرفین به زن داده نشده باشد، زن نمی‌تواند از زندگی در محلی که شوهر معین کرده، خودداری کند، مگر اینکه بودن او با شوهر در یک‌منزل، متضمن خوف ضرر بدنی یا مالی یا شرافتی برای زن باشد (ماده ۱۱۱۵ قانون مدنی).
